รายละเอียด

แสงหล้า เป็นลูกสาวคนเดียวของ พ่อเลี้ยงบุญอนันต์ เจ้าของบ้านทับตะวัน แม่ของแสงหล้าตายตั้งแต่เธออายุได้ขวบเดียว บุญเหลือ น้องสาว และ ป้าคำปัน แม่บ้านเป็นผู้ดูแล ส่วนพ่อเลี้ยงเอาเวลาไปรื่นเริงกับสาวชาวบ้าน พอเธออายุ 5 ขวบ พ่อเลี้ยงส่งเธอไปเรียนที่โรงเรียนประจำคอนแวนต์ที่กรุงเทพฯ เธอมีเพื่อนสนิท ชื่อ ฟองจันทร์ ฟองจันทร์สังเกตเห็นแสงหล้ามีจินตนาการฝักใฝ่ในเรื่องทางเพศสูงจนน่าแปลกใจ ช่วงปิดเทอมแสงหล้าได้พบกับคนสวนหนุ่มที่ชื่อ หนานเมือง แสงหล้าเจอหนานเมืองก็เกิดแรงปรารถนาจะใช้จินตนาการอันล้ำลึก ของเธอให้เป็นจริงกับหนานเมือง หนานเมืองนั้นก็พึงใจแสงหล้าแต่มิกล้าใฝ่สูง แต่แสงหล้าก็ใช้อุบายหลอกหนานเมืองจนสำเร็จ หนานเมืองรู้สึกว่าตัวเองทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่แสงหล้าขู่ว่าจะบอกพ่อเลี้ยง ตอนเปิดเทอม ฟองจันทร์รู้ว่าแสงหล้าท้อง จึงบอกบุญเหลือ และคำปัน พอพ่อเลี้ยง รู้เรื่องก็รู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้ในอดีต เมื่ออดีต พ่อเลี้ยง ซื้อ บัวลอย มาเป็นเมียทั้งๆ ที่เธอมีคนรักอยู่แล้ว พ่อเลี้ยงจับได้ว่าบัวลอยแอบเป็นชู้กับคนรักเก่าบนหาดทรายเปลี่ยว เมื่อบัวลอยคลอดลูกสาวชื่อ แสงหล้า พ่อเลี้ยงระแวงว่าแสงหล้าจะเป็นลูกชู้ จนบัวลอยเรือล่มจมน้ำตายอย่างปริศนาพร้อมชู้ พ่อเลี้ยงต้องการให้แสงหล้าเอาลูกออก แต่แสงหล้าไม่ยอม พ่อเลี้ยงเรียกหนานเมืองมาซ้อมปางตาย แต่แสงหล้ามองเฉย ทำให้หนานเมืองเจ็บปวดใจ หนานเมืองขอไปทำงานสร้างทางเข้าดงผู้ก่อการร้าย คนงานของพ่อเลี้ยงเหยียบกับระเบิดตายเป็นจำนวนมาก ทุกคนคิดว่าหนานเมืองเสียชีวิต ซึ่งความจริงหนานเมืองยังไม่ตาย แอบมาคุ้มครองเมียและลูกในท้องอยู่เสมอ แสงหล้าคลอดลูกผู้หญิง ชื่อ บัวตอง บัวตองรับรู้และเข้าใจได้ทุกเรื่อง แต่ไม่ยอมพูดอะไร ส่วนแสงหล้ากลับไปประพฤติตัวสำส่อน วันหนึ่งแสงหล้าชวน สุวพันธ์ กับเพื่อน ไปสนุกสนานกันในรีสอร์ทแห่งหนึ่ง แสงหล้าเกิดคลั่งจุดไฟเผากระท่อม หนานเมืองตามมาช่วยไว้ทัน และขอร้องอย่าบอกใคร ต่อมาแสงหล้าพาบัวตองไปพายเรือเล่นที่หาดเปลี่ยว บริเวณที่แม่เธอเสียชีวิต เรือคว่ำ หนานเมืองและอินตาตามมาช่วยไว้ทัน สองแม่ลูกถูกนำส่งโรงพยาบาล แสงหล้าตกใจกลัวจน เกิดอาการสติวิปลาศ พ่อเลี้ยงอับอาย สั่งให้หมอบอกทุกคนว่าแสงหล้าตาย แล้วพาแสงหล้าไปขังที่บ้านป้าแก่ที่หาดเปลี่ยวแห่งนั้น หลังเหตุการณ์เรือล่ม บัวตองดูหวาดกลัว บุญเหลือจึงให้ครูพิมมาสอนวาดรูปให้กับบัวตอง ส่วนหนานเมือง เมื่อคิดถึงแสงหล้าก็มักจะไปที่หาดเปลี่ยวอันเป็นสถานที่ที่เขาและ เธอเป็นของกันและกัน วันหนึ่ง แสงหล้าหนีออกมาจากบ้านป้าแก่ หนานเมืองช่วยจับตัวไว้ เลยรู้ว่าแสงหล้ายังไม่ตาย แต่แสงหล้าจำหนานเมืองไม่ได้ จากนั้น หนานเมืองก็คอยมาดูแลแสงหล้าเรื่อยๆ เขมินทร์ น้องชายต่างมารดาของครูพิม ทำงานในไร่ชา ใกล้บ้านทับตะวัน เขมินทร์เกิดรักแรกพบกับบัวตอง ทำให้พ่อลี้ยงไม่พอใจ แต่เขมินทร์ไม่กลัว พาบัวตองหนีไปที่หมู่บ้านพระพุทธบาทห้วยข้าวต้มที่ลำพูน เขมินทร์ทำไร่ บัวตองสอนชาวบ้านทอผ้า เวลาว่างก็ปฏิบัติธรรม จิตใจสงบสบายขึ้นมาก แต่พ่อเลี้ยงตามมาเจอจนได้…เหตุการณ์จะลงเอยอย่างไร เรื่องราวทุกอย่างจะจบลงด้วยความเข้าใจของทุกฝ่าย หรือจะมีโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่เกิดขึ้นซ้ำรอยเดิมต้องติดตาม